Gezichtsherkenning

Gezichtsherkenningstechnologie heeft de afgelopen tien jaar verschillende verbeteringen ondergaan.

Gezichtsherkenning was in het verleden beperkt tot kenmerken die verband hielden met de ogen, oren, neus, mond, kaaklijn en wangstructuur.

Gezichtsherkenningstechnologie maakt tegenwoordig gebruik van complexe wiskundige representaties en matchingprocessen om gezichtskenmerken te vergelijken met verschillende datasets met behulp van willekeurige (op kenmerken gebaseerde) en fotometrische (op weergave gebaseerde) kenmerken.Het doet dit door structuur, vorm en verhoudingen van het gezicht te vergelijken;afstand tussen de ogen, neus, mond en kaak;bovencontouren van de oogkassen;de zijkanten van de mond;de locatie van de neus en ogen;en het gebied rond de jukbeenderen enz.
Het is volledig ontwikkeld en toegepast in het dagelijks leven.