Elk RFID-systeem bestaat uit drie componenten: een aftastenantenne, een zendontvanger en een transponder. Wanneer de aftastenantenne en de zendontvanger worden gecombineerd, worden zij bedoeld als lezer of ondervrager van RFID. Er zijn twee soorten RFID-lezers -- vaste lezers en mobiele lezers. De RFID-lezer is een netwerk-verbonden apparaat dat draagbaar of permanent in bijlage kan zijn. Het gebruikt radiogolven om signalen over te brengen die de markering activeren. Zodra geactiveerd, verzendt de markering een golf terug naar de antenne, waar het in gegevens vertaald is.

De transponder is in de RFID-markering zelf. De gelezen waaier voor RFID-markeringen varieert gebaseerd op factoren met inbegrip van het type van markering, type van lezer, RFID-frequentie en interferentie in het omringende milieu of van andere markeringen en lezers van RFID. Markeringen die ook een sterkere krachtbron hebben een langere gelezen waaier hebben.